BANA NOTLAR vol 2.: OKU VE ANLA BENİ

Evet içimdeki ses, döndün geri senin farkındayım. Bana ağlamaya yer arıyorsun diyorsun ama yanlışsın. Anlamıyorsun ağlamak için çok sebebim olduğunu, anlamıyorsun ve benimle çelişip yanlış yapıyorsun. Güçlüyüm hem de seni her an içimden çıkarıp atabilecek kadar, seni ben yapan beni yok edecek kadar güçlüyüm bundan emin olmalısın. Anlamıyorsun sen bak sana anlatayım ilk sebebini...
Endişem var...Bir koşuşturmaca her günüm. Neden bilmiyorum ama her doğum gününü kutlayan insan gibi sevinmiyorum ben doğum günlerimde. Yaşayacağım zamanın daraldığını hatırlatıyor geçen günler. Sevdiklerimle kısıtlı zamanım olduğunu gözüme gözüme sokuyor sanki saatler. Bir de boş geçen zamanlarıma acıyorum. Her doğum günümde geçen seneden bu yana acaba bu bir senenin ne kadarını sadece oturup saçma sapan şeyler yaparak geçirdim diyorum. Endişem var. Ölüme doğru koşturduğumun farkına varan şanssızlardanım ben. Her geçen günün değerinin bilinmesi gerektiğini düşünüyorum ama nasıl değerini bilirim aslında bilmiyorum. Yeni insanlar mı bu hayata anlam katan?İş mi? Aile mi? Nedir bu hayatı yaşamamızın asıl sebebi? Herkes yaptığından şikayetçi. Öğrenciyim ve bıktım okuldan. O, çalışıyor işi çok sosyal hayatı yok çünkü zamanı yok. Buysa ikisini de yapmıyor bu yüzden bir baltaya sap olma deyiminin öznesi olamıyor. Hangisini seçmeli daha değerli yaşamak için? Bilmiyorum.

Koca bir yapının aslında boynumuzdaki incecik bir dokuya bağlı olduğunun ne kadar bilincindesin ki sen? Oku sana notlarımı ve anla beni. Madem ki konuşmama izin yok yazıp göstericem sana birşeyleri. OKU VE ANLA BENİ...
25/11/2010
N.U.