Ben… Ben bambaşka bir şeyim. Dünya gibiyim. İçim ateş dışım
kaya. Gözyaşlarımda şelaleler, göller, denizler var. Ben… Hep istenen ama
istediği gibi, istediği kişi tarafından istenmeyen biriyim. Hep sevilenim ama
sevdiğimin sevmediğiyim. Güzelim, kendime sinirliyken çirkinim, aynada yanımda
duranla güzelleşip çirkinleşirim. Tek başınayım etraf hep kalabalıkken daha da
tek başına hem de. Gülüyorum gülerken gözlerimden yaşlar akıyor. Gülerken
ağlıyorum, gülmekten ağlamıyorum. Gözyaşlarım duygularımdan geliyor anlık
hissedilenlerden değil.
Ben… Başkasının ellerini kullanıp bileklerimi kesiyorum.
Başkasının aklıyla düşünmeye çabalıyorum. Ölmekten değil onsuz ölmekten,
ömrümce onsuz kalıp ölememekten korkuyorum. Zaten gözlerim de açık gidecek
biliyorum. İyi ama sahte dileklerle anılmak istemiyorum, gerekirse arkamdan
sövülsün ama hisler hep gerçek olsun istiyorum. Yorgunluğu seviyorum derdi
tasayı unutturan o yorgunluğu. Tatil değil çalışma istiyorum bu yüzden
alabildiğine çalışmak istiyorum. Aklımdan çıkmasın dediklerim zaman zaman
aklımdan uçsun gitsin istiyorum. Ben istemedikçe dönmek isteyen de dönmesin
istiyorum.
25 Temmuz 2009
N.U.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder