Anne Ben Öldüm...

Anne ben öldüm... Doğduğum gün öldüm... Arkadaşlarım sırt çevirmişti, öldüm... Sevdiğim yüzüme bakmadı, öldüm... Kimsesizliğimi doktorlar tasdikledi, öldüm... Hevesime yenik düştüm, soğuk betonlar aldı canımı, öldüm...Küçüktüm küçücük, öyle çok canım gitti ki, bardakları doldurdu kanım, öldüm... Soydular, soğuk odalarda yattım, kesip biçtiler, kurtulamadım ellerinden, öldüm... Sıcaklığını duyamadan, hiç bir şey hissedemeden öldüm...Dostumun nefesini ensemde diye bilemeden öldüm... Yalnızlığımın soğuğunda, el oğlunun terk ettiği yerde öldüm... Sevdiğimi hep kendim gibi bilerek öldüm; özlemlerimi hiç söyleyemeden, hayallerime hiç kavuşamadan öldüm...Yolun yarısı denilen yaşın 12 olduğunu bilemedim, öldüm... Yoruldum, tükendim, istemsizce yaşlar aktı gözümden ama ağlayamadan, içimi dostuma dökemeden öldüm... Sırlarımla öldüm...İçimi bilen az dostum vardı, gözüm yine de arkada kaldı da öldüm...Hüznümü gülerek gösterdim, kimse kederimi anlamadan öldüm... Yalnızlığımdan, ölmekten korkup kaçarken kaybettim yolumu, hava düşman, yerler düşman, şeritler düşman, virajlar düşmandı bana, dayanılacak gibi değildi, öldüm... Gamsızlığım çocukluğumdandı, hiç büyüyemedim, büyümeden öldüm... Yalanlarım kar beyazdı, beyazları giydim de öldüm...Kolay severdim, çok sevilirdim, duaları duydum, duacım çoktu, yetmedi yetemedi beni uyandırmaya, öldüm...Gücüm sendendi anne, gücüm en sevdiğimdendi, çok sevdiğimdendi, affet beni anne, AFFET, BEN ÖLDÜM... Ana rahminde insanoğlu cenin halindeyken, dünyayı bulunduğu su kesesinden ibaret zannedermiş. Kese patlayıp doğarken, bebek öldüm diye çığlıklar atar ağlarmış. 25 yıl arayla, aynı tarihte , doğum günümde ben 2 kez öldüm... Sevgili dostum, canım kardeşim Burcu Çamur'un ruhuna ithafen. Seni ömrüm oldukça sevicem... Guzun 12/02/2014