Çıkmıyorsa çıkarmalı bu sokağı senin bahçelerine, gidecek güç kalmadıysa yeniden sarılmalı "biz"e ve güç alıp devam etmeli yola... Şeytan olmaz diyip sabrımızı bir ruh emici gibi emse de biz ayrılmayı aklımızdan geçirmemeliyiz; biliyorum sabır bizim büyüğümüz olmalı, koruyucumuz olmalı bu sokakta. Cesaret başka bir büyüğümüz ki elimize geçen herkesle kırmalıyız o duvarları, gerekirse onları çarparak bu duvarlara. Kimse bize kolay olacağını söylememişti, kimse her istediğiniz olacak dememişti. İşte şimdi her istediğimizin bizim çabamız olmadan olmayacağı bir noktadayız. Çıkmaz sokak bizim sonumuz olmamalı fakat...
Başkalarının benden sonra gördüğü bahçelerinin kapılarını kapatmalıyız... Aşkı eritip mey yerine ekmeğimizin yanında içmeliyiz, karnımız sadece yemeye içmeye doymalı, yalnız buna bitmeli açlığımız. Birbirimize asla... Şimdi bir yardım lazım duvarları aşmak için bir omuz, belki gözden çıkaracağımız insanlar lazım... Öyle güçlü olmalı ki inanmalı omuzlarla tuğlaları kırabileceğine ve kavuşabileceğine gerçek hakettiğine...
Uzun bir yolun nerdeyse sonuna gelmişken bir çıkmaz sokağa yenilmek niyetinde değilim ben. Bende gücünü içindeki senin için çağlayan sonsuz duygu şelalesinden alan bir batarya var, yılmam, tükenmem, yıkarım geçerim. Kavgadan kaçmam, çıkmaz kaç tane sokak olur bundan böyle bilmem ama sen yanımda oldukça ben gitmem...
Çıkmaz sokağında oturdum, aşkına sarıldım soğuktan korunuyorum bir kedi gibi... Fonda bizi hatırlatan şarkılar, içimde senin geleceğin heyecanıyla ısınıyorum... Sen bir çözüm bulup geleceksin bu duvarı yıkmaya biliyorum ve beni öptüğünde her zamankinden güçlü olacak, bizi bizim olacak bahçelere çıkartacaksın...
N.U.
15/12/2013
